دوستانم مثل برگهای پاییزی
یکییکی
و به آرامی
میریزند
و مرا ترک میکنند.
زمستان در پیش است
و تنِ من از درختهای کنار خیابان؛ عریانتر.
سرما می آید یگانه یار
این باد پاییزی،
حاصلِ قهرهای توست.
